Nalika aku sak kulawarga dolan bareng menyang kebon teh Medini dhek mbiyen kae, ana ing sak wijining dalan aku sempat weruh ana uwit gedhe kang narik kawigatenku. Sebabe, uwit gedhe iku ketok ngrembuyung amarga di nunuti urip karo tanduran-tanduran cilik kang nempel ana ing uwit kuwi.
Ketika aku sekeluarga pergi bersama ke kebun teh Medini dulu itu, di suatu jalan aku sempat melihat ada sebuah pohon besar yang menarik perhatianku. Hal itu dikarenakan pohon besar itu terlihat rimbun karena banyaknya tanaman-tanaman kecil yang numpang hidup di pohon itu.
Amarga banget pengen ngertine, aku njaluk masku ngendhegke kendaraan sedhela ana ing pinggir ndalan, sak cedake uwit gedhe iku, mung sak derma pingin motret uwit gedhe kang ‘apikan aten’ dadi tanduran inang kuwi. Jebule tanduran cilik-cilik sing nunut urip nang uwit gedhe kuwi ora mung sak macem jenise lho… nek ora salah ana paku-pakuan, keladi, lan liya-liyane. Sing paling narik kawigatenku yo kuwi anane woh-wohan warna oranye -persis kaya jeruk- kang akeh temempel uga ing kono.
Karena sangat penasaran, aku meminta kakakku menghentikan kendaraan sebentar di pinggir jalan dekat pohon besar itu, hanya agar bisa memotret pohon besar yang sudah ‘berbaik hati’ menjadi tanaman inang tersebut. Ternyata tanaman-tanaman kecil yang numpang hidup di pohon itu tidak hanya semacam saja jenisnya lho… kalau tidak salah ada tanaman paku-pakuan, keladi dan lain-lain. Yang paling menarik perhatianku yaitu adanya sejenis buah berwarna kuning persis jeruk yang banyak menempel di sana.
Hm… uwoh apa ya kuwi? Apa iso dipangan apa mung dadi panganan kewan / ula kaya sing dingendikaake ibu nalika aku nyuwun pirsa kira-kira woh apa kuwi..
Hm, buah apa ya itu? apa bisa di makan atau sekedar makanan hewan / ular seperti yang dikatakan ibu ketika aku bertanya kira-kira buah apa itu…
Piye… apa ana kanca-kanca sing bisa ngira-ngira, tanduran apa kang uwohe kuning lan nempel nunut urip ing uwit gedhe kuwi?
Gimana, adakah diantara teman yang bisa memperkirakan tanaman apa yang berbuah kuning dan numpang hidup di pohon besar itu?
***
Waduuh… ternyata menulis dengan bahasa jawa -yang adalah bahasa sehari-hariku- tak semudah yang kukira. Hanya sekitar 150-an kata saja cukup membuat keringetan, hehe…. eh, nulisnya sih sebentar ya, yang lama adalah mencari padan kata yang benar dalam bahasa jawa dari kata-kata yang berlompatan di benakku.. *belum nemu google translate khusus basa jowo* 🙂
Tapi tak apalah… yang penting ikut nguri-uri basa jawa sebagai bukti -ke diri sendiri- bahwa aku (tetap) cinta bahasa daerah. Niar…. “Postingan ini diikutsertakan di Aku Cinta Bahasa Daerah Giveaway“
18 Comments
Leave a reply →