LALANG UNGU

Ruang berbagi pengalaman dan manfaat

Lajang Babad Lelakone Kasijo (2)

| 8 Comments

Ini lanjutan tulisan Mbah Kakung yang kemarin….

……

Kasijo kelairan ing dina Setu Wage = 13,  manut ing petung bocah kakon aten ( Mei 1909 ). Wiwit nalika isih cilik uripe tansah kelara-lara utawa rekasa wae. Bareng wis wiwit umur nem tahun luwih, dituntun marang laku gemi sarta seneng ngupaya sandang pangan. Sarana disinau buruh nggawe rokok klobot.

Nalika ngarah pangan sarta duwit oleh-olehane ora mbejaji mung oleh loro utawa telung sen, ing ndalem sedina sewengi. Nanging bungahku wis dudu-dudu, wong bocah cilik duwit mau tunggale dinggo jajan lan sebagian dicelengi.

Nglakoni dadi buruh mau nganti ngancik umur 14 tahun. Sing kerep dieloni swargi Wa Tingkir, mBok Rasin lan Muljosamsi. Malah wis nganti ketula-tula nggolek pegaweyan menyang Semarang nalika tahun walanda 1924 nanging ora oleh, tibane yo mung buruh nglinting rokok cengkeh melu Muljosamsi ing Kampung nJomblang.

Nalika umurku lagi 6 taun dadi ana ing tahun 1915, dileboake sekolah ana ing Pamulangan Desa ning Karanganyar Salatiga. Mantri gurune Tuwan Liyonar. Ana ing pamuwalangan mau kegolong pinter. Wiwitaning klas ing Karanganyar iku klas 0 nganti klas 4, dene aturane unggah-unggahan iyo nyetaun. Olehku sekolah mung rong taun, wiwit saka klas das (0) nganti klas 1 A/B nuli klas 2.

 Gurune nalika iku mas Guru Sumono lan rayine, sarta mas Guru Glundhung lan mantri guru Tuwan Liyonar. Lha sing dadi tukang mriksa panditane Tuwan Kam. Guru-guru mau kang tresna banget nyang aku sarta kakangku Tuwan Liyonar mau, nganti sak prene isih tak eling-eling. Yaiku aku kerep lara mimisen, tuwan sarta nyonyahe kerep maringi salin klambi, topi, tuwin liya-liyane. Pancen gumati banget.

Nggonku sekolah ora tutug awit ana dadakan lupute gurune yaiku Sumono dalah kang wadon. Guru wadon lagi nyontoni nulis alus kesuwen, guru Sumono mara nganggo nyekeli garisan papan, disabetake aku nanging luput nganti ping pindho. Sabet tak cekel lan poklek, sabak dak cangking nuli mulih bali terus aku ora gelem mlebu maneh, tuwane kerep marani aku nanging aku meksa mbangkang dadi metu.

Ana tutuge…

Terjemahan bebas :

……

Kasijo lahir di Hari Sabtu Wage = 13, menurut perhitungan (jawa) termasuk anak yang keras hati, pada Bulan Mei 1909.  Sejak kecil hidupnya selalu susah atau harus bekerja keras.  Setelah umur 6 tahun lebih, diarahkan bertindak hemat dan mulai mencari kebutuhan hidup, melalui belajar menjadi buruh pembuat rokok klobot (daun jagung).

Ketika itu, hasilnya tidak seberapa, hanya 2-3 sen dalam sehari semalam. Tapi hatiku sudah senang bukan main. Karena masih kanak-kanak, uang itu kubelikan makanan kecil dan sebagian ditabung.

Menjadi buruh kujalani hingga umur 14 tahun. Yang sering kuikuti adalah alm. Wa Tingkir, Mbok Rasin dan Muljosamsi. Bahkan sudah pernah hingga terlantar mencari pekerjaan ke Semarang pada tahun Belanda 1924, namun tidak memperoleh, akhirnya ya hanya menjadi buruh melinting rokok cengkeh, bersama dengan Muljosamsi di Kampung Jomblang.

Saat aku berumur 6 tahun, yaitu di tahun 1915, aku dimasukkan ke Sekolah Desa di Karanganyar Salatiga. Kepala gurunya Tuan Liyonar. Di sekolah itu aku tergolong pintar. Di (sekolah) Karanganyar itu kelas dimulai dari Kelas 0 hingga Kelas 4, sedangkan kenaikan kelas ya pertahun. Aku hanya sekolah selama 2 tahun, mulai Kelas Das (0) hingga Kelas 1 A/B selanjutnya Kelas 2.

Gurunya saat itu adalah mas guru Sumono dan istrinya, serta Mas Guru Glundhung dan Kepala Guru Tuan Liyonar. Yang menjadi pemeriksa Pendeta Tuan Kam. Guru-guru tersebut yang paling menyayangi aku dan kakakku adalah Tuan Liyonar, yang hingga kini masih selalu kuingat. Saat aku seringkali mimisen (keluar darah dari hidung), tuan dan nyonya sering memberiku baju ganti, topi dan lain-lain.  Memang perhatian sekali.

Sekolahku tidak sampai selesai, karena mendadak ada permasalahan dengan guru yang mengajar yaitu Guru Sumono dan istrinya. Ibu guru itu sedang memberi contoh menulis halus, namun terlalu lama. Guru Sumono datang sambil memegang papan penggaris, lalu dipukulkan / dicambukkan padaku, tapi meleset hingga 2 kali.  Penggaris itu kupegang & kupatahkan, lalu sabak (batu tulis) kuambil dan pulang ke rumah, seterusnya aku tidak mau sekolah lagi.  Tuan guru sering mendatangi rumahku tapi aku tetap menolak masuk sekolah dan akhirnya aku keluar.

Bersambung….

Bukueyang2

Seratanipun Mbah Kakung Kasijo P

8 Comments

  1. Pingback: Lajang Babad lelakone Kasijo (3) |

Leave a Reply to wyuliandari Cancel reply

Required fields are marked *.